gülünç

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish كولنج (gülünc, something laughable), morphologically gül- +‎ ün +‎ .

Pronunciation

  • IPA(key): [ɡylynt͡ʃ]
  • Hyphenation: gü‧lünç

Adjective

gülünç

  1. laughable

Synonyms

Derived terms