gülünç
Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish كولنج (gülünc, “something laughable”), morphologically gül- + ün + -ç.
Pronunciation
- IPA(key): [ɡylynt͡ʃ]
- Hyphenation: gü‧lünç
Adjective
gülünç
Synonyms
Derived terms
- gülünçleşmek
- gülünçleştirmek
From Ottoman Turkish كولنج (gülünc, “something laughable”), morphologically gül- + ün + -ç.
gülünç