güneş takvimi

Turkish

Etymology

From güneş (sun) +‎ takvim (calendar).

Noun

güneş takvimi (definite accusative güneş takvimini, plural güneş takvimleri)

  1. solar calendar

Declension

Declension of güneş takvimi
singular plural
nominative güneş takvimi güneş takvimleri
definite accusative güneş takvimini güneş takvimlerini
dative güneş takvimine güneş takvimlerine
locative güneş takviminde güneş takvimlerinde
ablative güneş takviminden güneş takvimlerinden
genitive güneş takviminin güneş takvimlerinin

Coordinate terms

Further reading