güneş takvimi
Turkish
Etymology
From güneş (“sun”) + takvim (“calendar”).
Noun
güneş takvimi (definite accusative güneş takvimini, plural güneş takvimleri)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | güneş takvimi | güneş takvimleri |
| definite accusative | güneş takvimini | güneş takvimlerini |
| dative | güneş takvimine | güneş takvimlerine |
| locative | güneş takviminde | güneş takvimlerinde |
| ablative | güneş takviminden | güneş takvimlerinden |
| genitive | güneş takviminin | güneş takvimlerinin |
Coordinate terms
Further reading
- “güneş takvimi”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu