Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish كوكج (güvec, güğec),[1][2] from Proto-Turkic *küdeč,[3] derived from *küd- (“to wait”) + *-geč.[4][5]
Pronunciation
- IPA(key): /ɟyˈvet͡ʃ/
- Hyphenation: gü‧veç
Noun
güveç (definite accusative güveci, plural güveçler)
- An earthenware cooking pot.
- A vegetable stew dish made in this pot.
Declension
Declension of güveç
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
güveç
|
güveçler
|
| definite accusative
|
güveci
|
güveçleri
|
| dative
|
güvece
|
güveçlere
|
| locative
|
güveçte
|
güveçlerde
|
| ablative
|
güveçten
|
güveçlerden
|
| genitive
|
güvecin
|
güveçlerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
güvecim
|
güveçlerim
|
| 2nd singular
|
güvecin
|
güveçlerin
|
| 3rd singular
|
güveci
|
güveçleri
|
| 1st plural
|
güvecimiz
|
güveçlerimiz
|
| 2nd plural
|
güveciniz
|
güveçleriniz
|
| 3rd plural
|
güveçleri
|
güveçleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
güvecimi
|
güveçlerimi
|
| 2nd singular
|
güvecini
|
güveçlerini
|
| 3rd singular
|
güvecini
|
güveçlerini
|
| 1st plural
|
güvecimizi
|
güveçlerimizi
|
| 2nd plural
|
güvecinizi
|
güveçlerinizi
|
| 3rd plural
|
güveçlerini
|
güveçlerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
güvecime
|
güveçlerime
|
| 2nd singular
|
güvecine
|
güveçlerine
|
| 3rd singular
|
güvecine
|
güveçlerine
|
| 1st plural
|
güvecimize
|
güveçlerimize
|
| 2nd plural
|
güvecinize
|
güveçlerinize
|
| 3rd plural
|
güveçlerine
|
güveçlerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
güvecimde
|
güveçlerimde
|
| 2nd singular
|
güvecinde
|
güveçlerinde
|
| 3rd singular
|
güvecinde
|
güveçlerinde
|
| 1st plural
|
güvecimizde
|
güveçlerimizde
|
| 2nd plural
|
güvecinizde
|
güveçlerinizde
|
| 3rd plural
|
güveçlerinde
|
güveçlerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
güvecimden
|
güveçlerimden
|
| 2nd singular
|
güvecinden
|
güveçlerinden
|
| 3rd singular
|
güvecinden
|
güveçlerinden
|
| 1st plural
|
güvecimizden
|
güveçlerimizden
|
| 2nd plural
|
güvecinizden
|
güveçlerinizden
|
| 3rd plural
|
güveçlerinden
|
güveçlerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
güvecimin
|
güveçlerimin
|
| 2nd singular
|
güvecinin
|
güveçlerinin
|
| 3rd singular
|
güvecinin
|
güveçlerinin
|
| 1st plural
|
güvecimizin
|
güveçlerimizin
|
| 2nd plural
|
güvecinizin
|
güveçlerinizin
|
| 3rd plural
|
güveçlerinin
|
güveçlerinin
|
|
References
- ^ Redhouse, James W. (1890) “كوكج”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1597
- ^ Kélékian, Diran (1911) “كوكج”, in Dictionnaire turc-français[2] (in French), Constantinople: Mihran, page 1056
- ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “güveç”, in Nişanyan Sözlük
- ^ Starostin, Sergei, Dybo, Anna, Mudrak, Oleg (2003) “*gǖd”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill
- ^ Nişanyan, Sevan (2002–), "+(g)Aç" - in Nişanyan Sözlük
Further reading
- “güveç”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu