gębica

From gęba +‎ -ica.

• (Lesser Poland):
  • (Western Lublin) IPA^(key): [ɡɛmˈbi.t͡sa]

gębica f

1. (Western Lublin, Józefów) augmentative of gęba

   Tu gębica, tu piérsica, trza wziąć iglicę, trza zasyć gębicę. (from a fairy tale)

   Here's a mouth, here's a breast, got to take the needle, got to sew the mouth up.

• Hieronim Łopaciński (1892) “gębica”, in “Przyczynki do nowego słownika języka polskiego (słownik wyrazów ludowych z Lubelskiego i innych okolic Królestwa Polskiego”, in Prace Filologiczne (in Polish), volume 4, Warsaw: skł. gł. w Księgarni E. Wende i Ska, page 197