gęgała

See also: gegala, gęgałą, and Gęgała

Polish

Etymology

From gęgać +‎ -ała.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɡɛŋˈɡa.wa/
  • Rhymes: -awa
  • Syllabification: gę‧ga‧ła
  • Homophone: Gęgała

Noun

gęgała m pers

  1. one who speaks unintelligibly or inanely; a jabberer

Declension

Declension of gęgała
singular plural
nominative gęgała gęgałowie
genitive gęgały gęgałów
dative gęgale gęgałom
accusative gęgałę gęgałów
instrumental gęgałą gęgałami
locative gęgale gęgałach
vocative gęgało gęgałowie

Verb

gęgała

  1. third-person singular feminine past of gęgać

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.