głōwny

See also: główny, głównÿ, and glówny

Silesian

Alternative forms

Etymology

Inherited from Old Polish główny. By surface analysis, głowa +‎ -ny.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɡwov.nɪ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ovnɪ
  • Syllabification: głōw‧ny

Adjective

głōwny (derived adverb głōwnie)

  1. head, main, chief, principle (most significant among other objects of the same kind or in the situation in question)
    • 2018 – October 30, Editorial, “Anaberg z każdyj strōny #7 Bazylika”, in Wachtyrz.eu[1], Kotórz Mały, Poland: Silesia Progress:
      Anaberg mioł dobrich farŏrzōw – proboszcz Kita w 1842 roku zleciōł malyrzowi Mayerowi ôdnowiyniy w kojściele ôłtŏrza głōwnygo i bocznich, ambony i połru malodwideł; za farŏrza Franke kosztōwny roboty przi kojściele wykōnywoł majster Marondis z Krapkowic, a ksiyndza Nitzko krōnika spōminŏ jako ôddanygo przijaciela i pracowitygo gospodŏrza.
      (please add an English translation of this quotation)

Declension

Declension of głōwny
singular plural
masculine neuter feminine virile nonvirile
animate inanimate
nominative głōwny głōwne głōwnŏ głōwni głōwne
genitive głōwnego głōwnyj głōwnych
dative głōwnymu głōwnyj głōwnym
accusative głōwnego głōwny głōwne głōwnõ głōwnych głōwne
instrumental głōwnym głōwnōm głōwnymi
locative głōwnym głōwnyj głōwnych
vocative głōwny głōwne głōwnŏ głōwni głōwne