głosiciel

Polish

Etymology

From głosić +‎ -ciel.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɡwɔˈɕi.t͡ɕɛl/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -it͡ɕɛl
  • Syllabification: gło‧si‧ciel

Noun

głosiciel m pers (female equivalent głosicielka)

  1. (formal) advocate, gospeler, proponent, supporter
    Synonym: ambasador

Declension

Declension of głosiciel
singular plural
nominative głosiciel głosiciele
genitive głosiciela głosicieli
dative głosicielowi głosicielom
accusative głosiciela głosicieli
instrumental głosicielem głosicielami
locative głosicielu głosicielach
vocative głosicielu głosiciele

Further reading

  • głosiciel in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • głosiciel in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.