Polish
Etymology
From gadać + -uła.
Pronunciation
- IPA(key): /ɡaˈdu.wa/
- Rhymes: -uwa
- Syllabification: ga‧du‧ła
- Homophone: Gaduła
Noun
gaduła m pers or f (diminutive gadułka, related adjective gadulski)
- person who is very or excessively loquacious; a chatterbox; a windbag
- Synonym: szczebiot
- Antonym: milczek
Declension
Masculine declension:
Declension of gaduła
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
gaduła
|
gaduły/gadułowie
|
| genitive
|
gaduły
|
gadułów
|
| dative
|
gadule
|
gadułom
|
| accusative
|
gadułę
|
gadułów
|
| instrumental
|
gadułą
|
gadułami
|
| locative
|
gadule
|
gadułach
|
| vocative
|
gaduło
|
gaduły/gadułowie
|
Feminine declension:
Declension of gaduła
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
gaduła
|
gaduły
|
| genitive
|
gaduły
|
gaduł
|
| dative
|
gadule
|
gadułom
|
| accusative
|
gadułę
|
gaduły
|
| instrumental
|
gadułą
|
gadułami
|
| locative
|
gadule
|
gadułach
|
| vocative
|
gaduło
|
gaduły
|
Further reading
- gaduła in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- gaduła in Polish dictionaries at PWN