gagga

See also: gágga

Gothic

Romanization

gagga

  1. romanization of 𐌲𐌰𐌲𐌲𐌰

Icelandic

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkakːa/
    Rhymes: -akːa

Verb

gagga (weak verb, third-person singular past indicative gaggaði, supine gaggað)

  1. to cluck (make a sound like a hen)

Conjugation

gagga – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur að gagga
supine sagnbót gaggað
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 gaggandi
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég gagga gaggaði gaggi gaggaði
þú gaggar gaggaðir gaggir gaggaðir
hann, hún, það gaggar gaggaði gaggi gaggaði
plural við göggum gögguðum göggum gögguðum
þið gaggið gögguðuð gaggið gögguðuð
þeir, þær, þau gagga gögguðu gaggi gögguðu
imperative boðháttur
singular þú gagga (þú), gaggaðu
plural þið gaggið (þið), gaggiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
gaggast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að gaggast
supine sagnbót gaggast
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 gaggandist (rare; see appendix)
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég gaggast gaggaðist gaggist gaggaðist
þú gaggast gaggaðist gaggist gaggaðist
hann, hún, það gaggast gaggaðist gaggist gaggaðist
plural við göggumst gögguðumst göggumst gögguðumst
þið gaggist gögguðust gaggist gögguðust
þeir, þær, þau gaggast gögguðust gaggist gögguðust
imperative boðháttur
singular þú gaggast (þú), gaggastu
plural þið gaggist (þið), gaggisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
gaggaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		gaggaður gögguð gaggað gaggaðir gaggaðar gögguð
accusative
(þolfall) 		gaggaðan gaggaða gaggað gaggaða gaggaðar gögguð
dative
(þágufall) 		gögguðum gaggaðri gögguðu gögguðum gögguðum gögguðum
genitive
(eignarfall) 		gaggaðs gaggaðrar gaggaðs gaggaðra gaggaðra gaggaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		gaggaði gaggaða gaggaða gögguðu gögguðu gögguðu
accusative
(þolfall) 		gaggaða gögguðu gaggaða gögguðu gögguðu gögguðu
dative
(þágufall) 		gaggaða gögguðu gaggaða gögguðu gögguðu gögguðu
genitive
(eignarfall) 		gaggaða gögguðu gaggaða gögguðu gögguðu gögguðu

Swedish

Verb

gagga (present gaggar, preterite gaggade, supine gaggat, imperative gagga)

  1. to talk nonsense
    Vad gaggar du om?
    What are you talking about?

Conjugation

Conjugation of gagga (weak)
active passive
infinitive gagga gaggas
supine gaggat gaggats
imperative gagga —
imper. plural1 gaggen —
present past present past
indicative gaggar gaggade gaggas gaggades
ind. plural1 gagga gaggade gaggas gaggades
subjunctive2 gagge gaggade gagges gaggades
present participle gaggande
past participle —

1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.