ganra
Old English
Etymology
From Proto-West Germanic *ganʀō, from Proto-Germanic *ganzô (“gander”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɡɑn.rɑ/
Noun
ganra m
Declension
Weak:
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ganra | ganran |
| accusative | ganran | ganran |
| genitive | ganran | ganrena |
| dative | ganran | ganrum |