garriturus
Latin
Etymology
Future active participle of garriō.
Participle
garrītūrus (feminine garrītūra, neuter garrītūrum); first/second-declension participle
- about to chatter
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | garrītūrus | garrītūra | garrītūrum | garrītūrī | garrītūrae | garrītūra | |
| genitive | garrītūrī | garrītūrae | garrītūrī | garrītūrōrum | garrītūrārum | garrītūrōrum | |
| dative | garrītūrō | garrītūrae | garrītūrō | garrītūrīs | |||
| accusative | garrītūrum | garrītūram | garrītūrum | garrītūrōs | garrītūrās | garrītūra | |
| ablative | garrītūrō | garrītūrā | garrītūrō | garrītūrīs | |||
| vocative | garrītūre | garrītūra | garrītūrum | garrītūrī | garrītūrae | garrītūra | |