garriturus

Latin

Etymology

Future active participle of garriō.

Participle

garrītūrus (feminine garrītūra, neuter garrītūrum); first/second-declension participle

  1. about to chatter

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative garrītūrus garrītūra garrītūrum garrītūrī garrītūrae garrītūra
genitive garrītūrī garrītūrae garrītūrī garrītūrōrum garrītūrārum garrītūrōrum
dative garrītūrō garrītūrae garrītūrō garrītūrīs
accusative garrītūrum garrītūram garrītūrum garrītūrōs garrītūrās garrītūra
ablative garrītūrō garrītūrā garrītūrō garrītūrīs
vocative garrītūre garrītūra garrītūrum garrītūrī garrītūrae garrītūra