garritus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of garriō.

Participle

garrītus (feminine garrīta, neuter garrītum); first/second-declension participle

  1. chattered

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative garrītus garrīta garrītum garrītī garrītae garrīta
genitive garrītī garrītae garrītī garrītōrum garrītārum garrītōrum
dative garrītō garrītae garrītō garrītīs
accusative garrītum garrītam garrītum garrītōs garrītās garrīta
ablative garrītō garrītā garrītō garrītīs
vocative garrīte garrīta garrītum garrītī garrītae garrīta

References