geþingþu
Old English
Pronunciation
- IPA(key): /jeˈθinɡ.θu/, [jeˈθiŋɡ.θu]
Etymology 1
Alternative forms
- ġeþincþ, ġeþincþo, ġeþincþu, ġeþyncþ
Noun
ġeþingþu f (nominative plural ġeþingþe)
Declension
Strong ō-stem:
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ġeþingþu | ġeþingþa, ġeþingþe |
| accusative | ġeþingþe | ġeþingþa, ġeþingþe |
| genitive | ġeþingþe | ġeþingþa |
| dative | ġeþingþe | ġeþingþum |
Etymology 2
Equivalent to ġeþingian + -þu.
Alternative forms
- ġeþincþ
- ġeþingu
Noun
ġeþingþu f (nominative plural ġeþingþe)
Declension
Strong ō-stem:
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ġeþingþu | ġeþingþa, ġeþingþe |
| accusative | ġeþingþe | ġeþingþa, ġeþingþe |
| genitive | ġeþingþe | ġeþingþa |
| dative | ġeþingþe | ġeþingþum |
References
- Joseph Bosworth, T. Northcote Toller (1898) “ĠEÞINGÞU”, in An Anglo-Saxon Dictionary, second edition, Oxford: Oxford University Press.
- Joseph Bosworth, T. Northcote Toller (1898) “ĠEÞINGÞ”, in An Anglo-Saxon Dictionary, second edition, Oxford: Oxford University Press.