gebrekkig
Dutch
Etymology
From gebrek (“deficiency”) + -ig.
Pronunciation
- IPA(key): /ɣəˈbrɛ.kəx/
Audio: (file) - Hyphenation: ge‧brek‧kig
- Rhymes: -ɛkəx
Adjective
gebrekkig (comparative gebrekkiger, superlative gebrekkigst)
Declension
| Declension of gebrekkig | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | gebrekkig | |||
| inflected | gebrekkige | |||
| comparative | gebrekkiger | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | gebrekkig | gebrekkiger | het gebrekkigst het gebrekkigste | |
| indefinite | m./f. sing. | gebrekkige | gebrekkigere | gebrekkigste |
| n. sing. | gebrekkig | gebrekkiger | gebrekkigste | |
| plural | gebrekkige | gebrekkigere | gebrekkigste | |
| definite | gebrekkige | gebrekkigere | gebrekkigste | |
| partitive | gebrekkigs | gebrekkigers | — | |