gebyrddæg
Old English
Etymology
From Proto-West Germanic *gaburdidag. Cognate with Old High German giburtitag. Equivalent to ġebyrd (“birth”) + dæġ (“day”).
Pronunciation
- IPA(key): /jeˈbyrdˌdæj/, [jeˈbyrˠdˌdæj]
Noun
ġebyrddæġ m
Declension
Strong a-stem:
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ġebyrddæġ | ġebyrddagas |
| accusative | ġebyrddæġ | ġebyrddagas |
| genitive | ġebyrddæġes | ġebyrddaga |
| dative | ġebyrddæġe | ġebyrddagum |
Descendants
- Middle English: birthdai, birtheday
- English: birthday