gedienstig
Dutch
Etymology
From Middle Dutch gedienstich. Equivalent to ge- + dienst (“service”) + -ig (“-y”).
Pronunciation
- IPA(key): /ɣəˈdin.stəx/
Audio: (file) - Hyphenation: ge‧dien‧stig
Adjective
gedienstig (comparative gedienstiger, superlative gedienstigst)
Declension
| Declension of gedienstig | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | gedienstig | |||
| inflected | gedienstige | |||
| comparative | gedienstiger | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | gedienstig | gedienstiger | het gedienstigst het gedienstigste | |
| indefinite | m./f. sing. | gedienstige | gedienstigere | gedienstigste |
| n. sing. | gedienstig | gedienstiger | gedienstigste | |
| plural | gedienstige | gedienstigere | gedienstigste | |
| definite | gedienstige | gedienstigere | gedienstigste | |
| partitive | gedienstigs | gedienstigers | — | |
Derived terms
- gedienstigheid