gedurig

Dutch

Etymology

From Middle Dutch gedurich. Equivalent to ge- +‎ duren +‎ -ig.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɣəˈdyː.rəx/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: ge‧du‧rig

Adjective

gedurig (not comparable)

  1. continuous
    Synonym: aanhoudend
  2. repeated, frequent

Declension

Declension of gedurig
uninflected gedurig
inflected gedurige
comparative
positive
predicative/adverbial gedurig
indefinite m./f. sing. gedurige
n. sing. gedurig
plural gedurige
definite gedurige
partitive gedurigs

Derived terms

  • ongedurig

Descendants

  • Afrikaans: gedurig