geestdriftig

Dutch

Etymology

From geestdrift +‎ -ig.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˌɣeːs(t)ˈdrɪf.təx/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: geest‧drif‧tig

Adjective

geestdriftig (comparative geestdriftiger, superlative geestdriftigst)

  1. enthusiastic

Declension

Declension of geestdriftig
uninflected geestdriftig
inflected geestdriftige
comparative geestdriftiger
positive comparative superlative
predicative/adverbial geestdriftig geestdriftiger het geestdriftigst
het geestdriftigste
indefinite m./f. sing. geestdriftige geestdriftigere geestdriftigste
n. sing. geestdriftig geestdriftiger geestdriftigste
plural geestdriftige geestdriftigere geestdriftigste
definite geestdriftige geestdriftigere geestdriftigste
partitive geestdriftigs geestdriftigers —

Synonyms

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.