gefortuneerd

Dutch

Etymology

From Middle French fortuné (“fortunate, favored by fate”), from Latin fortūnātus.

Pronunciation

  • Audio:(file)

Adjective

gefortuneerd (comparative gefortuneerder, superlative gefortuneerdst)

  1. (obsolete) fortunate, favored by fate
  2. possessing a fortune, very affluent

Declension

Declension of gefortuneerd
uninflected gefortuneerd
inflected gefortuneerde
comparative gefortuneerder
positive comparative superlative
predicative/adverbial gefortuneerd gefortuneerder het gefortuneerdst
het gefortuneerdste
indefinite m./f. sing. gefortuneerde gefortuneerdere gefortuneerdste
n. sing. gefortuneerd gefortuneerder gefortuneerdste
plural gefortuneerde gefortuneerdere gefortuneerdste
definite gefortuneerde gefortuneerdere gefortuneerdste
partitive gefortuneerds gefortuneerders —

Synonyms

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.