Turkish
Etymology
From gelenek (“tradition”) + -çi.
Pronunciation
- IPA(key): /ɟe.le.necˈt͡ʃi/
- Hyphenation: ge‧le‧nek‧çi
Noun
gelenekçi (definite accusative gelenekçiyi, plural gelenekçiler)
- a traditional, traditionalist
- Synonym: (dated) ananeci
Declension
Declension of gelenekçi
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
gelenekçi
|
gelenekçiler
|
| definite accusative
|
gelenekçiyi
|
gelenekçileri
|
| dative
|
gelenekçiye
|
gelenekçilere
|
| locative
|
gelenekçide
|
gelenekçilerde
|
| ablative
|
gelenekçiden
|
gelenekçilerden
|
| genitive
|
gelenekçinin
|
gelenekçilerin
|
Predicative forms
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
gelenekçiyim
|
gelenekçilerim
|
| 2nd singular
|
gelenekçisin
|
gelenekçilersin
|
| 3rd singular
|
gelenekçi
gelenekçidir
|
gelenekçiler
gelenekçilerdir
|
| 1st plural
|
gelenekçiyiz
|
gelenekçileriz
|
| 2nd plural
|
gelenekçisiniz
|
gelenekçilersiniz
|
| 3rd plural
|
gelenekçiler
|
gelenekçilerdir
|
|
Further reading