gemetlæcan
Old English
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /jeˈmetˌlæː.t͡ʃɑn/
Verb
ġemetlǣċan
- to moderate
Conjugation
Conjugation of ġemetlǣċan (weak, class 1)
| infinitive | ġemetlǣċan | ġemetlǣċenne |
|---|---|---|
| indicative mood | present tense | past tense |
| first person singular | ġemetlǣċe | ġemetlǣhte |
| second person singular | ġemetlǣċest, ġemetlǣcst | ġemetlǣhtest |
| third person singular | ġemetlǣċeþ, ġemetlǣcþ | ġemetlǣhte |
| plural | ġemetlǣċaþ | ġemetlǣhton |
| subjunctive | present tense | past tense |
| singular | ġemetlǣċe | ġemetlǣhte |
| plural | ġemetlǣċen | ġemetlǣhten |
| imperative | ||
| singular | ġemetlǣċ | |
| plural | ġemetlǣċaþ | |
| participle | present | past |
| ġemetlǣċende | ġemetlǣht | |