genamian
Old English
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /jeˈnɑ.mi.ɑn/
Verb
ġenamian
Conjugation
Conjugation of ġenamian (weak, class 2)
| infinitive | ġenamian | ġenamienne |
|---|---|---|
| indicative mood | present tense | past tense |
| first person singular | ġenamiġe | ġenamode |
| second person singular | ġenamast | ġenamodest |
| third person singular | ġenamaþ | ġenamode |
| plural | ġenamiaþ | ġenamodon |
| subjunctive | present tense | past tense |
| singular | ġenamiġe | ġenamode |
| plural | ġenamiġen | ġenamoden |
| imperative | ||
| singular | ġenama | |
| plural | ġenamiaþ | |
| participle | present | past |
| ġenamiende | ġenamod | |