genbrug

Danish

Etymology

From gen- (re-) +‎ brug (use). First attested in 1959.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɡɛnbruːɡ/, [ˈɡ̊ɛnˌb̥ʁuːˀ]

Noun

genbrug n or c (singular definite genbruget or genbrugen, not used in plural form)

  1. recycling
  2. reuse

Declension

Declension of genbrug
either
gender
singular
indefinite definite
nominative genbrug genbruget
genbrugen
genitive genbrugs genbrugets
genbrugens

Synonyms

  • genbruge

Further reading