geniht
Old English
Alternative forms
Pronunciation
- IPA(key): /jeˈnixt/, [jeˈniçt]
Noun
ġeniht f
Declension
Feminine: Strong ō-stem:
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | ġeniht | ġenihta, ġenihte |
accusative | ġenihte | ġenihta, ġenihte |
genitive | ġenihte | ġenihta |
dative | ġenihte | ġenihtum |
Neuter: Strong a-stem:
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | ġeniht | ġeniht |
accusative | ġeniht | ġeniht |
genitive | ġenihtes | ġenihta |
dative | ġenihte | ġenihtum |
References
- Joseph Bosworth, T. Northcote Toller (1898) “ĠENIHT”, in An Anglo-Saxon Dictionary, second edition, Oxford: Oxford University Press.
- Joseph Bosworth, T. Northcote Toller (1898) “ĠENYHT”, in An Anglo-Saxon Dictionary, second edition, Oxford: Oxford University Press.
- Joseph Bosworth, T. Northcote Toller (1898) “ĠENYHT supplemental input”, in An Anglo-Saxon Dictionary, second edition, Oxford: Oxford University Press.