genomklappning

Swedish

Etymology

From klappa igenom +‎ -ning. First attested in 1933.

Noun

genomklappning c

  1. breakdown, collapse

Declension

Declension of genomklappning
nominative genitive
singular indefinite genomklappning genomklappnings
definite genomklappningen genomklappningens
plural indefinite genomklappningar genomklappningars
definite genomklappningarna genomklappningarnas

Further reading