genomsnittlig

Swedish

Etymology

Borrowed from German durchschnittlich. By surface analysis, genomsnitt +‎ -lig. Cognate of Danish gennemsnitlig.

Adjective

genomsnittlig (comparative genomsnittligare, superlative genomsnittligast)

  1. average, mean

Declension

Inflection of genomsnittlig
Indefinite positive comparative superlative1
common singular genomsnittlig genomsnittligare genomsnittligast
neuter singular genomsnittligt genomsnittligare genomsnittligast
plural genomsnittliga genomsnittligare genomsnittligast
masculine plural2 genomsnittlige genomsnittligare genomsnittligast
Definite positive comparative superlative
masculine singular3 genomsnittlige genomsnittligare genomsnittligaste
all genomsnittliga genomsnittligare genomsnittligaste

1 The indefinite superlative forms are only used in the predicative.
2 Dated or archaic.
3 Only used, optionally, to refer to things whose natural gender is masculine.

Further reading