Turkish
Etymology
Coined during the language reform; appears in Cep Kılavuzu (1935). Created either via gerek (“necessity”) + -ç and simply leaving out the final /k/, or by calque of Arabic مَادَّة (mādda), related to مَدَّ (madda, “to extend, to stretch”), which in turn was taken as a model for ger- (“to extend, to stretch”) + -ç.[1] See also araç. In favor of the first possibility would speak the fact that gereç was glossed as levazım (“necessities”) in Cep Kılavuzu.[2]
Noun
gereç
- equipment, supply
- material
Declension
Declension of gereç
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
gereç
|
gereçler
|
| definite accusative
|
gereci
|
gereçleri
|
| dative
|
gerece
|
gereçlere
|
| locative
|
gereçte
|
gereçlerde
|
| ablative
|
gereçten
|
gereçlerden
|
| genitive
|
gerecin
|
gereçlerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
gerecim
|
gereçlerim
|
| 2nd singular
|
gerecin
|
gereçlerin
|
| 3rd singular
|
gereci
|
gereçleri
|
| 1st plural
|
gerecimiz
|
gereçlerimiz
|
| 2nd plural
|
gereciniz
|
gereçleriniz
|
| 3rd plural
|
gereçleri
|
gereçleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
gerecimi
|
gereçlerimi
|
| 2nd singular
|
gerecini
|
gereçlerini
|
| 3rd singular
|
gerecini
|
gereçlerini
|
| 1st plural
|
gerecimizi
|
gereçlerimizi
|
| 2nd plural
|
gerecinizi
|
gereçlerinizi
|
| 3rd plural
|
gereçlerini
|
gereçlerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
gerecime
|
gereçlerime
|
| 2nd singular
|
gerecine
|
gereçlerine
|
| 3rd singular
|
gerecine
|
gereçlerine
|
| 1st plural
|
gerecimize
|
gereçlerimize
|
| 2nd plural
|
gerecinize
|
gereçlerinize
|
| 3rd plural
|
gereçlerine
|
gereçlerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
gerecimde
|
gereçlerimde
|
| 2nd singular
|
gerecinde
|
gereçlerinde
|
| 3rd singular
|
gerecinde
|
gereçlerinde
|
| 1st plural
|
gerecimizde
|
gereçlerimizde
|
| 2nd plural
|
gerecinizde
|
gereçlerinizde
|
| 3rd plural
|
gereçlerinde
|
gereçlerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
gerecimden
|
gereçlerimden
|
| 2nd singular
|
gerecinden
|
gereçlerinden
|
| 3rd singular
|
gerecinden
|
gereçlerinden
|
| 1st plural
|
gerecimizden
|
gereçlerimizden
|
| 2nd plural
|
gerecinizden
|
gereçlerinizden
|
| 3rd plural
|
gereçlerinden
|
gereçlerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
gerecimin
|
gereçlerimin
|
| 2nd singular
|
gerecinin
|
gereçlerinin
|
| 3rd singular
|
gerecinin
|
gereçlerinin
|
| 1st plural
|
gerecimizin
|
gereçlerimizin
|
| 2nd plural
|
gerecinizin
|
gereçlerinizin
|
| 3rd plural
|
gereçlerinin
|
gereçlerinin
|
Predicative forms
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
gerecim
|
gereçlerim
|
| 2nd singular
|
gereçsin
|
gereçlersin
|
| 3rd singular
|
gereç
gereçtir
|
gereçler
gereçlerdir
|
| 1st plural
|
gereciz
|
gereçleriz
|
| 2nd plural
|
gereçsiniz
|
gereçlersiniz
|
| 3rd plural
|
gereçler
|
gereçlerdir
|
|
References
- ^ Lewis, Geoffrey (1999) The Turkish Language Reform: A Catastrophic Success, Oxford, New York: Oxford University Press, page 112
- ^ “gereç”, in Türkçeden Osmanlıcaya Cep Kılavuzu [Pocket Guide from Turkish to Ottoman Turkish][1] (in Turkish), Istanbul: Devlet basımevi, 1935, page 130