geweer

From Dutch geweer, from Middle Dutch gewere.

geweer (plural gewere, diminutive geweertjie)

1. rifle, gun

From Middle Dutch gewere (“opposition, defense, weapon”). Equivalent to ge- +‎ weren.

• IPA^(key): /ɣəˈʋeːr/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: ge‧weer
• Rhymes: -eːr

geweer n (plural geweren, diminutive geweertje n)

1. rifle

   Hij laadde zijn geweer en legde aan. ― He loaded his rifle and took aim.

   Ze is getraind in het gebruik van een geweer. ― She is trained in the use of a rifle.

2. (by extension) gun, in particular a long-barrelled one

   De jager droeg zijn geweer over zijn schouder. ― The hunter carried his gun over his shoulder.

   Het geweer was oud en roestig. ― The gun was old and rusty.

3. (obsolete) weapon, arm
4. (obsolete) blade weapon
5. (obsolete, collective) weaponry, arms

• Afrikaans: geweer
• Negerhollands: geweer