ghemuit
Romanian
Etymology
Past participle of ghemui.
Noun
ghemuit n (plural ghemuituri)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | ghemuit | ghemuitul | ghemuituri | ghemuiturile | |
| genitive-dative | ghemuit | ghemuitului | ghemuituri | ghemuiturilor | |
| vocative | ghemuitule | ghemuiturilor | |||
Verb
ghemuit (past participle of ghemui)
- past participle of ghemui