ghiumbrucciu

Romanian

Etymology

Borrowed from Ottoman Turkish كمركجی (gümrükçü).

Noun

ghiumbrucciu m (plural ghiumbruccii)

  1. (dated) customs officer

Declension

Declension of ghiumbrucciu
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative ghiumbrucciu ghiumbrucciuul ghiumbruccii ghiumbrucciii
genitive-dative ghiumbrucciu ghiumbrucciuului ghiumbruccii ghiumbrucciilor
vocative ghiumbrucciuule ghiumbrucciilor

References

  • ghiumbrucciu in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN