gibotać

From gibać +‎ -otać.

• (Greater Poland):
  • (Kuyavia) IPA^(key): /ɡiˈbɔ.tat͡ɕ/
• (Masovia):
  • (Far Masovian) IPA^(key): /ɡiˈbɔ.tat͡ɕ/

gibotać impf

1. (transitive, Far Masovian) to bend something that isn't usually flexible
2. (reflexive with się, Kuyavia, Far Masovian) to bend; to wobble

• Antoni Waga (1860) “gibotać”, in “Abecadłowy spis wyrazów ludowego języka w okolicach Łomży, Wizny i przyległych”, in Kazimierz Władysław Wóycicki, editor, Biblioteka Warszawska (in Polish), volume 2, Warsaw, page 752
• Hieronim Łopaciński (1892) “gibotać”, in “Przyczynki do nowego słownika języka polskiego (słownik wyrazów ludowych z Lubelskiego i innych okolic Królestwa Polskiego”, in Prace Filologiczne (in Polish), volume 4, Warsaw: skł. gł. w Księgarni E. Wende i Ska, page 197