giemen
Old English
Etymology
From Proto-Germanic *gaumīniz. Equivalent to ġīeman + -en.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈji͜yː.men/
Noun
ġīemen f
Declension
Strong ō-stem:
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | gīemen | ġīemenna, ġīemenne |
| accusative | ġīemenne | ġīemenna, ġīemenne |
| genitive | ġīemenne | ġīemenna |
| dative | ġīemenne | ġīemennum |