gipt
Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *giftiz.
Noun
gipt f (genitive giptar, plural giptir)
Declension
| feminine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | gipt | giptin | giptir | giptirnar |
| accusative | gipt | giptina | giptir | giptirnar |
| dative | gipt, giptu | giptinni, giptunni | giptum | giptunum |
| genitive | giptar | giptarinnar | gipta | giptanna |
Related terms
Descendants
Further reading
- Zoëga, Geir T. (1910) “gipt”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press; also available at the Internet Archive
Old Swedish
Alternative forms
- ᚵᛁᛕᛏ
Etymology
From Old Norse gipt, from Proto-Germanic *giftiz.
Noun
gipt f
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | gipt | giptin | gipti(r), -e(r) | giptina(r), giptena(r) |
| accusative | gipt | giptina, -ena | gipti(r), -e(r) | giptina(r), giptena(r) |
| dative | gipt | giptinni, -inne | giptum, -om | giptumin, -omen |
| genitive | gipta(r) | giptinna(r) | gipta | giptanna |