githult
Old Dutch
Etymology
From Proto-West Germanic *gaþuldi. Cognate with Old High German gidult.
Noun
githult f or n
Inflection
Declension of githult (feminine i-stem noun)
| case | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | githult | githuldi |
| accusative | githult | githuldi |
| genitive | githuldi | githuldo |
| dative | githuldi | githuldin, githuldon |
Declension of githult (neuter i-stem noun)
| case | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | githult | githuldi |
| accusative | githult | githuldi |
| genitive | githuldis | githuldo |
| dative | githuldi | githuldin, githuldon |
Descendants
References
- “githult”, in Oudnederlands Woordenboek, 2012