giwahsan
Old Saxon
Etymology
From gi- + wahsan (“to grow”).
Adjective
giwahsan (no comparative, no superlative)
Declension
| Strong declension | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| singular | plural | ||||||||
| masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||||
| nominative | giwahsan | giwahsan | giwahsan | giwahsane | giwahsanu | giwahsane | |||
| accusative | giwahsanana | giwahsan | giwahsana | giwahsane | giwahsanu | giwahsane | |||
| genitive | giwahsanes | giwahsanes | giwahsanaro | giwahsanarō | giwahsanarō | giwahsanarō | |||
| dative | giwahsanumu | giwahsanumu | giwahsanaro | giwahsanum | giwahsanum | giwahsanum | |||
| Weak declension | |||||||||
| singular | plural | ||||||||
| masculine | neuter | feminine | |||||||
| nominative | giwahsano | giwahsana | giwahsana | giwahsanu | |||||
| accusative | giwahsanun | giwahsana | giwahsanun | giwahsanun | |||||
| genitive | giwahsanun | giwahsanun | giwahsanun | giwahsanonō | |||||
| dative | giwahsanun | giwahsanun | giwahsanun | giwahsanum | |||||
Verb
giwahsan
- past participle of wahsan