gjöf
See also: gjǫf
Icelandic
Etymology
From Old Norse gjǫf, from Proto-Germanic *gebō.
Pronunciation
- IPA(key): /cœːv/
- Rhymes: -œːv
Noun
gjöf f (genitive singular gjafar, nominative plural gjafir)
- gift, present
- Hann gaf mér gjöf þegar hann heimsótti mig.
- He gave me a present when he paid me a visit.
- feeding
- a dealing of cards
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | gjöf | gjöfin | gjafir | gjafirnar |
| accusative | gjöf | gjöfina | gjafir | gjafirnar |
| dative | gjöf | gjöfinni | gjöfum | gjöfunum |
| genitive | gjafar | gjafarinnar | gjafa | gjafanna |
Derived terms
- afmælisgjöf
- bensíngjöf
- blóðgjöf
- dánargjöf
- endurgjöf
- félagsráðgjöf
- forgjöf
- jólagjöf
- lífgjöf
- löggjöf
- ofanígjöf
- ráðgjöf
- refsilöggjöf
- sakargjöf
- uppgjöf
- vöggugjöf
- þiggja að gjöf