gliúáil
Irish
Etymology
From gliú (“glue”, noun) + -áil (verbal suffix).
Verb
gliúáil (present analytic gliúálann, future analytic gliúálfaidh, verbal noun gliúáil, past participle gliúáilte)
- (transitive) glue
Conjugation
conjugation of gliúáil (first conjugation – B)
| verbal noun | gliúáil | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| past participle | gliúáilte | |||||||
| tense | singular | plural | relative | autonomous | ||||
| first | second | third | first | second | third | |||
| indicative | ||||||||
| present | gliúálaim | gliúálann tú; gliúálair† |
gliúálann sé, sí | gliúálaimid | gliúálann sibh | gliúálann siad; gliúálaid† |
a ghliúálann; a ghliúálas / a ngliúálann* |
gliúáiltear |
| past | ghliúáil mé; ghliúálas | ghliúáil tú; ghliúálais | ghliúáil sé, sí | ghliúálamar; ghliúáil muid | ghliúáil sibh; ghliúálabhair | ghliúáil siad; ghliúáladar | a ghliúáil / ar ghliúáil* |
gliúáladh |
| past habitual | ghliúálainn / ngliúálainn‡‡ | ghliúáilteá / ngliúáilteᇇ | ghliúáladh sé, sí / ngliúáladh sé, s퇇 | ghliúálaimis; ghliúáladh muid / ngliúálaimis‡‡; ngliúáladh muid‡‡ | ghliúáladh sibh / ngliúáladh sibh‡‡ | ghliúálaidís; ghliúáladh siad / ngliúálaidís‡‡; ngliúáladh siad‡‡ | a ghliúáladh / a ngliúáladh* |
ghliúáiltí / ngliúáilt퇇 |
| future | gliúálfaidh mé; gliúálfad |
gliúálfaidh tú; gliúálfair† |
gliúálfaidh sé, sí | gliúálfaimid; gliúálfaidh muid |
gliúálfaidh sibh | gliúálfaidh siad; gliúálfaid† |
a ghliúálfaidh; a ghliúálfas / a ngliúálfaidh* |
gliúálfar |
| conditional | ghliúálfainn / ngliúálfainn‡‡ | ghliúálfá / ngliúálfᇇ | ghliúálfadh sé, sí / ngliúálfadh sé, s퇇 | ghliúálfaimis; ghliúálfadh muid / ngliúálfaimis‡‡; ngliúálfadh muid‡‡ | ghliúálfadh sibh / ngliúálfadh sibh‡‡ | ghliúálfaidís; ghliúálfadh siad / ngliúálfaidís‡‡; ngliúálfadh siad‡‡ | a ghliúálfadh / a ngliúálfadh* |
ghliúálfaí / ngliúálfa퇇 |
| subjunctive | ||||||||
| present | go ngliúála mé; go ngliúálad† |
go ngliúála tú; go ngliúálair† |
go ngliúála sé, sí | go ngliúálaimid; go ngliúála muid |
go ngliúála sibh | go ngliúála siad; go ngliúálaid† |
— | go ngliúáiltear |
| past | dá ngliúálainn | dá ngliúáilteá | dá ngliúáladh sé, sí | dá ngliúálaimis; dá ngliúáladh muid |
dá ngliúáladh sibh | dá ngliúálaidís; dá ngliúáladh siad |
— | dá ngliúáiltí |
| imperative | ||||||||
| – | gliúálaim | gliúáil | gliúáladh sé, sí | gliúálaimis | gliúálaigí; gliúálaidh† |
gliúálaidís | — | gliúáiltear |
*indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Synonyms
- glaeigh
Noun
gliúáil f (genitive singular gliúála)
- verbal noun of gliúáil
Mutation
| radical | lenition | eclipsis |
|---|---|---|
| gliúáil | ghliúáil | ngliúáil |
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.
References
- Ó Dónaill, Niall (1977) “gliúáil”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN