gloinigh
Irish
Etymology
From gloine (“glass”) + -igh.
Verb
gloinigh (present analytic gloiníonn, future analytic gloineoidh, verbal noun gloiniú, past participle gloinithe)
Conjugation
conjugation of gloinigh (second conjugation)
| verbal noun | gloiniú | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| past participle | gloinithe | |||||||
| tense | singular | plural | relative | autonomous | ||||
| first | second | third | first | second | third | |||
| indicative | ||||||||
| present | gloiním | gloiníonn tú; gloinír† |
gloiníonn sé, sí | gloinímid; gloiníonn muid |
gloiníonn sibh | gloiníonn siad; gloiníd† |
a ghloiníonn; a ghloiníos / a ngloiníonn* |
gloinítear |
| past | ghloinigh mé; ghloiníos | ghloinigh tú; ghloinís | ghloinigh sé, sí | ghloiníomar; ghloinigh muid | ghloinigh sibh; ghloiníobhair | ghloinigh siad; ghloiníodar | a ghloinigh / ar ghloinigh* |
gloiníodh |
| past habitual | ghloinínn / ngloinínn‡‡ | ghloiníteá / ngloiníteᇇ | ghloiníodh sé, sí / ngloiníodh sé, s퇇 | ghloinímis; ghloiníodh muid / ngloinímis‡‡; ngloiníodh muid‡‡ | ghloiníodh sibh / ngloiníodh sibh‡‡ | ghloinídís; ghloiníodh siad / ngloinídís‡‡; ngloiníodh siad‡‡ | a ghloiníodh / a ngloiníodh* |
ghloinítí / ngloinít퇇 |
| future | gloineoidh mé; gloineod; gloineochaidh mé† |
gloineoidh tú; gloineoir†; gloineochaidh tú† |
gloineoidh sé, sí; gloineochaidh sé, sí† |
gloineoimid; gloineoidh muid; gloineochaimid†; gloineochaidh muid† |
gloineoidh sibh; gloineochaidh sibh† |
gloineoidh siad; gloineoid†; gloineochaidh siad† |
a ghloineoidh; a ghloineos; a ghloineochaidh†; a ghloineochas† / a ngloineoidh*; a ngloineochaidh*† |
gloineofar; gloineochar† |
| conditional | ghloineoinn; ghloineochainn† / ngloineoinn‡‡; ngloineochainn†‡‡ | ghloineofá; ghloineochthᆠ/ ngloineofᇇ; ngloineochthᆇ‡ | ghloineodh sé, sí; ghloineochadh sé, sí† / ngloineodh sé, s퇇; ngloineochadh sé, s톇‡ | ghloineoimis; ghloineodh muid; ghloineochaimis†; ghloineochadh muid† / ngloineoimis‡‡; ngloineodh muid‡‡; ngloineochaimis†‡‡; ngloineochadh muid†‡‡ | ghloineodh sibh; ghloineochadh sibh† / ngloineodh sibh‡‡; ngloineochadh sibh†‡‡ | ghloineoidís; ghloineodh siad; ghloineochadh siad† / ngloineoidís‡‡; ngloineodh siad‡‡; ngloineochadh siad†‡‡ | a ghloineodh; a ghloineochadh† / a ngloineodh*; a ngloineochadh*† |
ghloineofaí; ghloineochthaí† / ngloineofa퇇; ngloineochtha톇‡ |
| subjunctive | ||||||||
| present | go ngloiní mé; go ngloiníod† |
go ngloiní tú; go ngloinír† |
go ngloiní sé, sí | go ngloinímid; go ngloiní muid |
go ngloiní sibh | go ngloiní siad; go ngloiníd† |
— | go ngloinítear |
| past | dá ngloinínn | dá ngloiníteá | dá ngloiníodh sé, sí | dá ngloinímis; dá ngloiníodh muid |
dá ngloiníodh sibh | dá ngloinídís; dá ngloiníodh siad |
— | dá ngloinítí |
| imperative | ||||||||
| – | gloiním | gloinigh | gloiníodh sé, sí | gloinímis | gloinígí; gloinídh† |
gloinídís | — | gloinítear |
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Mutation
| radical | lenition | eclipsis |
|---|---|---|
| gloinigh | ghloinigh | ngloinigh |
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.
Further reading
- Ó Dónaill, Niall (1977) “gloinigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
- de Bhaldraithe, Tomás (1959) “gloinigh”, in English-Irish Dictionary, An Gúm
- “gloinigh”, in New English-Irish Dictionary, Foras na Gaeilge, 2013–2025