gnaver
Danish
Etymology 1
From gnave (“to gnaw”) + -er. Compare Latin rōdēns.
Pronunciation
- IPA(key): /ɡnaːvər/, [ˈɡ̊næːvɐ]
Noun
gnaver c (singular definite gnaveren, plural indefinite gnavere)
Inflection
| common gender |
singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | gnaver | gnaveren | gnavere | gnaverne |
| genitive | gnavers | gnaverens | gnaveres | gnavernes |
Etymology 2
See gnave (“to gnaw”).
Verb
gnaver
- present of gnave