gościa

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *gosti. By surface analysis, gość +‎ -a.

Pronunciation

  • IPA(key): (10th–15th CE) /ɡɔɕt͡ɕʲaː/
  • IPA(key): (15th CE) /ɡɔɕt͡ɕʲɒ/

Noun

gościa f

  1. female equivalent of gość (newcomer, foreigner, nonpermanent resident)
    • 1901 [1471], Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume V, page 9:
      Goscza peregrinam (scito praenoscens, quod peregrinum futurum sit semen tuum in terra non sua Gen 15, 13)
      [Gościa peregrinam (scito praenoscens, quod peregrinum futurum sit semen tuum in terra non sua Gen 15, 13)]

Descendants

  • Polish: gościa

Further reading

  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “gościa”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɡɔɕ.t͡ɕa/
  • Rhymes: -ɔɕt͡ɕa
  • Syllabification: goś‧cia

Noun

gościa

  1. genitive/accusative singular of gość