goedelijk

Dutch

Adjective

goedelijk (comparative goedelijker, superlative goedelijkst)

  1. obsolete form of goelijk

Declension

Declension of goedelijk
uninflected goedelijk
inflected goedelijke
comparative goedelijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial goedelijk goedelijker het goedelijkst
het goedelijkste
indefinite m./f. sing. goedelijke goedelijkere goedelijkste
n. sing. goedelijk goedelijker goedelijkste
plural goedelijke goedelijkere goedelijkste
definite goedelijke goedelijkere goedelijkste
partitive goedelijks goedelijkers —
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.