gondolati
Hungarian
Etymology
gondolat (“thought”) + -i (adjective-forming suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɡondolɒti]
- Hyphenation: gon‧do‧la‧ti
- Rhymes: -ti
Adjective
gondolati (not comparable)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | gondolati | gondolatiak |
| accusative | gondolatit | gondolatiakat |
| dative | gondolatinak | gondolatiaknak |
| instrumental | gondolatival | gondolatiakkal |
| causal-final | gondolatiért | gondolatiakért |
| translative | gondolativá | gondolatiakká |
| terminative | gondolatiig | gondolatiakig |
| essive-formal | gondolatiként | gondolatiakként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | gondolatiban | gondolatiakban |
| superessive | gondolatin | gondolatiakon |
| adessive | gondolatinál | gondolatiaknál |
| illative | gondolatiba | gondolatiakba |
| sublative | gondolatira | gondolatiakra |
| allative | gondolatihoz | gondolatiakhoz |
| elative | gondolatiból | gondolatiakból |
| delative | gondolatiról | gondolatiakról |
| ablative | gondolatitól | gondolatiaktól |
| non-attributive possessive – singular |
gondolatié | gondolatiaké |
| non-attributive possessive – plural |
gondolatiéi | gondolatiakéi |
Further reading
- gondolati in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.