gondolatjelünk
Hungarian
Etymology
gondolatjel + -ünk (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɡondolɒtjɛlyŋk]
- Hyphenation: gon‧do‧lat‧je‧lünk
Noun
gondolatjelünk
- first-person plural single-possession possessive of gondolatjel
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | gondolatjelünk | — |
| accusative | gondolatjelünket | — |
| dative | gondolatjelünknek | — |
| instrumental | gondolatjelünkkel | — |
| causal-final | gondolatjelünkért | — |
| translative | gondolatjelünkké | — |
| terminative | gondolatjelünkig | — |
| essive-formal | gondolatjelünkként | — |
| essive-modal | gondolatjelünkül | — |
| inessive | gondolatjelünkben | — |
| superessive | gondolatjelünkön | — |
| adessive | gondolatjelünknél | — |
| illative | gondolatjelünkbe | — |
| sublative | gondolatjelünkre | — |
| allative | gondolatjelünkhöz | — |
| elative | gondolatjelünkből | — |
| delative | gondolatjelünkről | — |
| ablative | gondolatjelünktől | — |
| non-attributive possessive – singular |
gondolatjelünké | — |
| non-attributive possessive – plural |
gondolatjelünkéi | — |