gonfalonier

English

Etymology

From Middle English gonfalonier, from Old French gonfalonier.

Pronunciation

  • Rhymes: -ɪə(ɹ)

Noun

gonfalonier (plural gonfaloniers)

  1. One who bears the gonfalon.
  2. An official, particularly a chief magistrate of a mediaeval Italian republic; the bearer of the republic's gonfalon.

Synonyms

Derived terms

Translations

French

Etymology

Inherited from Middle French gonfalonier, from Old French gonfalonier.

Noun

gonfalonier m (plural gonfaloniers)

  1. alternative spelling of gonfalonnier

Further reading

Old French

Alternative forms

Etymology

From gonfanon.

Noun

gonfalonier oblique singularm (oblique plural gonfaloniers, nominative singular gonfaloniers, nominative plural gonfalonier)

  1. gonfalonier

Descendants

  • French: gonfalonier, gonfalonnier
  • Middle English: gonfalonier

References

Romanian

Etymology

Borrowed from Italian gonfaloniere.

Noun

gonfalonier m (plural gonfalonieri)

  1. gonfalonier

Declension

Declension of gonfalonier
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative gonfalonier gonfalonierul gonfalonieri gonfalonierii
genitive-dative gonfalonier gonfalonierului gonfalonieri gonfalonierilor
vocative gonfalonierule gonfalonierilor

References

  • gonfalonier in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN