gongdur

Faroese

Etymology

From Old Norse gengr, although the masculine and feminine forms (*gongur and *gong) are remodelled after the neuter form, from Proto-Germanic *gangiz, from Proto-Indo-European *ǵʰengʰ-.

Adjective

gongdur

  1. passable
  2. a person's ability to walk

Declension

Declension of gongdur (a7)
singular masculine feminine neuter
nominative gongdur gongd gongt
accusative gongdan gongda gongt
dative gongdum gongdari gongdum
genitive gongds gongdar/
gongdrar
gongds
plural masculine feminine neuter
nominative gongdir gongdar gongd
accusative gongdar gongdar gongd
dative gongdum gongdum gongdum
genitive gongda
gongdra
gongda
gongdra
gongda
gongdra

Derived terms

  • algongdur
  • atgongdur
  • illgongdur
  • laggongdur
  • lættgongdur
  • ógongdur
  • seingongdur
  • skjótgongdur
  • skúlgongdur
  • tilgongdur
  • torgongdur
  • víðgongdur
  • vælgongdur