gonggong
Malay
Pronunciation
- (Johor-Selangor) IPA(key): /ɡoŋɡoŋ/
- (Riau-Lingga) IPA(key): /ɡoŋɡʊŋ/
- Rhymes: -oŋɡoŋ, -ɡoŋ, -oŋ
Verb
gonggong (Jawi spelling ݢوڠݢوڠ)
- to bark (to make a loud noise (dogs))
- to hold with one's mouth
- Anjing itu menggonggong sebatang tulang.
- The dog is holding a bone on its mouth.
Synonyms
Further reading
- “gonggong” in Pusat Rujukan Persuratan Melayu | Malay Literary Reference Centre, Kuala Lumpur: Dewan Bahasa dan Pustaka, 2017.
Swedish
Etymology
Reduplication of gong, from Malay gong. Likely onomatopoeic.
Noun
gonggong c
- gong (musical instrument)
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | gonggong | gonggongs |
| definite | gonggongen | gonggongens | |
| plural | indefinite | gonggongar | gonggongars |
| definite | gonggongarna | gonggongarnas |
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | gonggong | gonggongs |
| definite | gonggongen | gonggongens | |
| plural | indefinite | gonggonger | gonggongers |
| definite | gonggongerna | gonggongernas |