grín
Czech
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɡriːn]
Noun
grín m inan
Declension
Declension of grín (hard masculine inanimate)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | grín | gríny |
| genitive | grínu | grínů |
| dative | grínu | grínům |
| accusative | grín | gríny |
| vocative | gríne | gríny |
| locative | grínu | grínech |
| instrumental | grínem | gríny |
Icelandic
Etymology
Related to Old Norse grína (“to laugh, grin”).
Pronunciation
- IPA(key): /kriːn/
- Rhymes: -iːn
Noun
grín n (genitive singular gríns, no plural)
Declension
| singular | ||
|---|---|---|
| indefinite | definite | |
| nominative | grín | grínið |
| accusative | grín | grínið |
| dative | gríni | gríninu |
| genitive | gríns | grínsins |