grönfink
Swedish
Etymology
grön (“green”) + fink (“finch”)
Noun
grönfink c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | grönfink | grönfinks |
| definite | grönfinken | grönfinkens | |
| plural | indefinite | grönfinkar | grönfinkars |
| definite | grönfinkarna | grönfinkarnas |