gradatus
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɡraˈdaː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ɡraˈd̪aː.t̪us]
Adjective
gradātus (feminine gradāta, neuter gradātum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | gradātus | gradāta | gradātum | gradātī | gradātae | gradāta | |
| genitive | gradātī | gradātae | gradātī | gradātōrum | gradātārum | gradātōrum | |
| dative | gradātō | gradātae | gradātō | gradātīs | |||
| accusative | gradātum | gradātam | gradātum | gradātōs | gradātās | gradāta | |
| ablative | gradātō | gradātā | gradātō | gradātīs | |||
| vocative | gradāte | gradāta | gradātum | gradātī | gradātae | gradāta | |
References
- “gradatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “gradatus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers