gradbeteckning
Swedish
Etymology
grad (“rank”) + beteckning (“designation”)
Noun
gradbeteckning c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | gradbeteckning | gradbetecknings |
| definite | gradbeteckningen | gradbeteckningens | |
| plural | indefinite | gradbeteckningar | gradbeteckningars |
| definite | gradbeteckningarna | gradbeteckningarnas |
Declension
See also
- insignier (“insignia”)